Veee uzun bir aradan sonra yeniden sahnede olmayı seçtim. Özlemişim:) Naptın, nerelerdeydin derseniz buradayım ve değişip dönüşüyorum. Hala mutlu bir ikiz annesiyim:) Bu süreçte hayatımda bir sürü şey değişti ve değişiyor. Çocuklarım o benim mini minnak ikizlerim kocaman oldular. Şu an sekiz yaşındalar ve onlarla değişen ve dönüşen hayatımda onlara minnettarım. İyiki hayatıma geldiler ve bu güzel yolculukta bana eşlik ediyorlar. Onlar bana bu hayatın en güzel hediyeleri ve ben onları oldukları halleriyle alıp kabul ettim. Böyle muhteşem bir hediye için de her zaman şükran ve minnettarlık içindeyim. Çoook şükür, binlerce şükür.. Eveett madem geri döndüm nereden başlayalım bi bakalım. Sayfamı çok uzun süredir açmıyorum ve bir sürü sorular sormuşsunuz, yorumlar yapmışsınız. Hepsi için çok teşekkür ederim. Umarım buradan yazdığım bir kelime, bir cümle ihtiyacı olan herkese katkı olur ve ben bir hayata daha dokunabilirsem bu da benim için en güzel hediye olacaktır. Çocuklar artık büyüdü ve benim ikiz anneliği sürecimde artık daha bir kolaylık ve rahatlık dönemindeyim elbette. Geçmişte zorlu diye tanımladığım o günleri şimdi gülerek hatırlıyorum. Nasıl uykusuz, yorgun sinirli, dokunsalar ağlayacak, çaresiz olduğum o günleri şimdi hatırlamıyorum bile. Hatırladığım tek şey her ne yaşanırsa yaşansın biten her gün o masum şekilde uyuyan bebeklerime bakıp şükrettiğim ve o tarifsiz kokulu sevgi dolu anlar. Şu an henüz ikiz bebekleriyle ne yapacağını bilemeyen bir anne olabilirsiniz. Size sadece şunu söyleyebilirim evet yorulacaksınız, gerileceksiniz, endişeleriniz olacak, uyku için ağlayacaksınız ama bunların hepsi bir süreç ve hepsi bir gün geride kalacak. Bana böyle dediklerinde deli olurdum. Bir de gelin siz bakın bakalım demek isterdim. Şu an şunu farkediyorum ben elimden gelenin en iyisini yapmışım. Siz de eminim en iyisini yapıyorsunuz. Mükemmel anne değildim ama çocuklarımı çok sevdim. Yapabileceğiniz en iyi en kolay şey ne olursa olsun onların size bir hediye olduklarını hatırlamak ve sürekli ben nasıl çocuklarımla mutlu olabilirim, neşeli olabilirim, onlarla herşeyi nasıl kolaylıkla yaparım diye sormak. Elinden gelenin en iyisini yaptığına inanmak ve ne olursa olsun çocuklarına sıkıca sımsıkı sarılıp o günü tamamlamak. Onlar senin sevgini talep ediyor sadece. Yaptığın yemeklerden, etkinliklerden, işlerden, televizyon tabletten çok tek bir şey istiyorlar. O da sevildiklerini hissetmek ve varlıklarını farkettirmek. Şimdilik bu kadar. Artık yeniden buralardayım ve bakalım burada neler olacak? Bugün hiç kimse size seni seviyorum demediyse ben söylüyorum: " Bu yazıyı okuduğun için teşekkürler. Seni seviyorum." Sevgilerimle..
