Emziren Anne Doğal, Emziremeyen Anne Yapay

Bir bebek bakım odasında yaşadığım kısa bir anım geldi aklıma. Bir anne bebeğini emziriyordu. Ben de mama hazırlıyordum bebeklerime. Benim bebeklerimin kaç aylık olduğunu sordu. Sekiz aylıktılar o zaman. Ben de onun bebeğinin kaç aylık olduğunu sordum. On dört aylık olduğunu söyledi. Bebeği biraz minikti sanki. Sanırım benimkilerle karşılaştırdı bebeğini. Birden gerildi ve '' Öyle mamayla kof şişman olacağına olmasın daha iyi zaten! '' dedi ve hızla bebeğini kucaklayıp yanımdan ayrıldı.

Evet, emzirmeyip mama verdiğim için bir kez daha yapay anne olmuştum. Ben zaten bilerek ve isteyerek emzirmiyordum. Ne gerek vardı emzirmeye değil mi? Bebeklerimi mamayla şişirip kof yapmak varken. Kime neye kızıyordu acaba kendince bu anne? Bebeğinin biraz minik olması onu rahatsız ediyordu demek ki. Belki anne sütü yetmiyor etraftan da mama ver diyenler vardır. Mama vermek ona göre yapay anneliktir. O da bebeğine mama veren her anneye kızma hakkı görüyordur kendinde. Olabilir.

Bir bebeği anne sütüyle beslemek en doğal ve olması gereken durumdur. Ancak bebeğini emzirememiş anneler sanki bunu isteyerek ve bilerek yapıyorlarmış gibi bir algı var. Sanırım hiçbir anne isteyerek bebeğini emzirmekten vazgeçmez. Ya sütü kesilmiştir, ya hastalık nedeniyle bırakmıştır ya da bebek memeyi almıyordur. Mutlaka vardır bir nedeni.

Ben de sütüm erkenden kesildiği için bebeğini emzirememiş bir anneyim. Mecburen devam sütüyle besledim bebeklerimi. Ama sanki bebeklerime çok büyük kötülük yapıyormuşum gibi tavırlar da gördüm. Benim devam sütü vermekten başka seçeneğim yoktu. Aç iki bebek kollarımdayken '' Ben mama vermem, tadı kötü,  kokusu kötü, içinde ne var, asla vermem! '' diyemezdim. Ben zaten emziremediğim için yeterince üzülürken çeşitli karşılaştırmalarla belki farkında olmadan yetersiz, eksik bir anne olduğumu vurguluyorlardı. Yapay anneydim ben değil mi? Duyguları da yapay bir anne.

Bence sütü yetmediği halde bebeğe ek besin vermeyen, sağlık sorunu olduğu halde ısrarla emziren, yeterince iyi beslenmeyen, ruh hali iyi olmadığı halde emzirerek bebeğini olumsuz etkileyen, zararlı alışkanlıkları olan anneler dikkat etmeli asıl. Annenin fiziksel ve duygusal her durumu etkiliyor çünkü bebekleri.

Benim bebeklerim çok az anne sütü aldılar ama aylarına göre gelişimleri gayet normal. Öyle hastane,  hastalık maceramız da olmadı çok fazla. Anne sütünü verip vermemek bir tercih değil. Sütün varsa ve bir sağlık sorunun yoksa elbette emzireceksin bebeğini. Bu gayet doğal. Ama sütün yoksa ve henüz kırkı çıkmamış iki bebek varsa ortada mecburen devam sütü vereceksin. Bu da gayet doğal. 

Emziren anne tam, mükemmel, iyi ve doğal; emziremeyen anne eksik, yetersiz, kötü ve yapay değil kısacası. Önemli olan bebeğin beslenme ihtiyacını sağlıklı bir şekilde karşılayabilmek. Sanırım doktorlar hastalarına '' Bebekken mamayla mı beslendin anne sütüyle mi? '' diye de sormuyorlar.  Mamayla büyüyen ve sağlıklı olan insanlar da var. Sevgiler.